2 Haziran 2011 Perşembe

yağmur

insanlar onun beni ne kadar sevdiğini iddia etseler de onlar bunu her iddia edişinde ben biraz daha kırılıyorum. beni bunca iyi tanıyan adam beni bu kadar üzmemeliydi bence. o gün yaşadığım hayal kırıklığı ömrümce unutamayacağım kadar kötüydü. o yağmurun altında nereye gideceğimi bilmeden sırılsıklam olana kadar sokaktaki koşturmalarım, gözyaşlarımın yağmura karışması, 5senellik her engeli aşmış aşık olduğum telefonumun ıslanarak ölmesi, insanların yağmur altında çaresiz halime acıyarak bakışları.. her şey o kadar kötü ki. her şey berbat. içimdeki öfke kırgınlık nefret dinmeyecek gibi. her gün defalarca özür dilese de olmuyo bitmiyo geçmiyo. olamayacak da. çok zor. kimseye beddua etmek istemesem de yapamıyorum. bana bunu yaşatanlar da yaşasın bu acıyı. durumu abarttığımı iddia edenler var. ben hiçbir şeyi abartmıyorum. ben bunu haketmiyordum. hayatımı bu kadar doğrular içinde yaşamaya çalışırken sevgilimi üzmemeye çabalarken ben bu kadar üzülmeyi haketmiyordum. sadece canım acıyor.

5 yorum:

Adsız dedi ki...

Kim ne söylerse söylesin..Aşk 'emek' işidir. Sen hayatını sadece 'sevdiğin adam'a adamışken, onun bu hatalarını hakediyor olamazsın...Ki zaten haketmiyorsun...

çığlık dedi ki...

evet ben bunu haketmiyordum. kendimden bunca ödün vermişken...

Elif dedi ki...

belki de en büyük yanlışı ödün vererek yapıyoruzdur.kim bilir

Adsız dedi ki...

yazindan bile anlasiliyor nekadari kirildigin, umarim bu acini unutacak cok cok güzel anlar yasarsin...

çığlık dedi ki...

kırgınlıktan öte bi hal aldı artık sanırım :) umarım, teşekkür ederim tüm yorumların için :)